تاریخچه ای مختصر از کوله پشتی مدرن

جالبه که تا چند سال کوله پشتی واسه کوهنوردی و طبیعت گردی استفاده می شد و دانش آموزان کتاب هاشون رو با دست حمل می کردن.

کوله پشتی، می تونه واسه افراد جورواجور کاربرد داشته باشه، از کارمندان حرفه ای، مسافران، گردشگران بین جاده ها گرفته تا دانش آموزان که کوله پشتی واسه اونا بیشتر از هر گروه دیگری کاربرد داره.
نوع تقریبا جدید کوله پشتی که حدود ۴۴ ساله که از عمر اون میگذره، تفاوتای زیادی رو در مقایسه با شکلای جور واجور اولیه اون پیدا کرده یعنی از نوع چرمی کوله پشتی تا مدل جون اسپرت (JanSport)  اونا. اینجا به بررسی این می پردازیم که دانش آموزان واسه حمل کتاب هاشون و با گذشت زمان چه تفاوتایی رو تجربه کردن.

دانش آموزان در اول فقط با بستن بندی به دور کتابا که می تونست از جنس چرم یا پارچه باشه، کتابا رو در کنار هم قرار می دادن و به اصطلاح اونا رو می بستند. به کارگرفتن این بندها تا چند سال ادامه پیدا کرد.
مثلا در یکی از فیلمای موزیکال سنتی به نام The Get Dow در سال ۱۹۷۰ میلادی (۱۳۴۹ شمسی) می بینیم که یکی از شخصیتای این فیلم به نام ازکل (Ezekiel) کتابایی رو که با خود به مدرسه می بره دقیقا با همین بندها بسته س. اما این روش یهویی از مد افتاد.

در سال ۱۹۳۸ میلادی (۱۳۱۷ شمسی) اولین کوله پشتی زیپ دار که بسیار هم ابتدایی بود واسه پیاده روی، کمپ کردن و فعالیتای تفریحی ایجاد شد.
در سالای بین ۱۹۳۰ (۱۳۰۹ شمسی) تا ده های ۶۰ میلادی، بعضی از دانش آموزان از کیفایی استفاده می کردن که به اصطلاح  satchel نامیده می شدن. این کیفا از کاموا و چرم ساخته شده بودن و یه بند به دور اونا بسته شده بود که واسه سفرهای کوتاه و مدرسه مورد استفاده قرار می گرفت. یه سریای دیگه از دانش آموزان هم کتابای خود رو در کیفایی چهارگوش قرار می دادن و با اونو با کمک یه سگگ به پشت خود می بستند.

همونجوریکه اسکیپ یوول (Skip Yowell) از فروشندگان جون اسپورت (JanSport) می نویسه: “در سال ۱۹۷۲ میلادی (۱۳۵۱ شمسی) دانش آموزان چاره دیگری به جز اینکه کتاب هاشون رو در دست بگیرن نداشتن. بعضی از اونا هم با بستن یه بند به دور کتابا اونا سفت در بغل خود می گرفتن.”

وقتی که یه کوله پشتی کم وزن از جنس نایلون ایجاد شد، همه چیز تغییر کرد و درهایی واسه ارائه ایده های جدید طراحی کوله پشتیای جدید باز نگه داشت. گری اوتدُرز (Gerry Outdoors) ادعا می کنه که اولین مدل کوله پشتی نایلونی مربوط به سال ۱۹۶۷ (۱۳۴۶ شمسی) میلادیه یعنی درست همون سالی که فروشگاه جون اسپورت گشایش یافت. با ورود این کوله پشتی که هم جدید و هم سبک بود، توجه های زیادی به اون جلب شد و مورد استقبال خوبی قرار گرفت.

جون اسپرت که بزرگ ترین سازنده کوله پشتی در دنیاس، در طول سالای گذشته مبادرت به طراحی و ساخت شکلای جور واجور و اقسام کوله پشتیا کرد.
همون کوله پشتیایی که ما امروزه اونا رو می بینیم.

یوول در این باره و در کتاب خود می نویسه، دانشجویان دانشگاه واشنگتن شروع به به کار گیری کوله پشتیای کوچیک و سبک تر از شکلای جور واجور اولیه اون کردن تا بتونن وسایل روزانه لازم خود رو با اونا حمل کنن. این کوله پشتیا هم واسه وسایل ورزشی و هم کتابای علم جویان مورد استفاده قرار می گرفت. اینجوری بود که خیاط شرکت عزمشو جزم کرد که طرحا و اندازه های متنوعی از اون کوله پشتیا با درنظر گرفتن نیازای دانش آموزان طراحی کنه.

بدین سان به کار گیری کوله پشتی رواج بیشتری یافت و در سراسر جهان استفاده شد.
از سالای ۱۹۸۰ میلادی (نزدیک سالای ۱۳۵۹ شمسی) کوله پشتی تبدیل به بخش جدانشدنی از وسایل لازم یه دانش آموز یا دانشجو تلقی می شد.